Wie zijn de mensen in het land? Ik hoorde veel politici erover spreken, in de maanden dat het kabinet wankelde en uiteindelijk omviel. De beste politicus is degene die aanvoelt wat de mensen in het land willen. De ene na de andere beweert het te weten: ‘De mensen in het land snakken naar oplossingen.’ ‘De mensen in het land zijn het zat.’
Op zichzelf is het een prettig idee dat een politicus denkt aan de mensen in het land. Een politicus zit er niet voor zichzelf, maar om het land te dienen. Het voelt geruststellend, dat zo iemand de inwoners op het netvlies heeft. Liever een politicus die zoekt naar wat goed is voor de mensen in het land, dan eentje die vooral zoekt naar wat goed is voor zichzelf. Het is zelfs heel nodig dat politici goed opletten welke gevolgen hun beleid heeft voor de mensen in het land. Op teveel dossiers is dat in de afgelopen jaren vreselijk misgegaan.
Toch ben ik niet gerustgesteld, door al die politici die praten over de mensen in het land. Wie zijn het dan, die mensen in het land? Aan wie denkt zo’n politicus? Aan een scholier, een stratenmaker, een kantoorwerker of een gepensioneerde? Naar wie laten ze hun oren hangen?
Mij overtuigen ze niet, die politici. Doe mij maar een politicus met een goed verhaal. Iemand die vertelt welke kant het op moet. Iemand die gelooft in een kapitalistisch paradijs, een socialistische heilstaat of een ecologisch utopia. Laat ze hun verhalen vertellen en met elkaar in discussie gaan. Dan zal blijken aan welk verhaal ik mijn stem toevertrouw.
Jasper van der Horst
21 juli 2023