In de week van de Nijmeegse vierdaagse heb ik mijn eigen Via Gladiola: het triomfantelijke einde van een lange wandeltocht. De entourage is duidelijk anders. Ik arriveer in mijn eentje bij station Steenwijk.
Dat kan zielig klinken, maar zo voel ik me helemaal niet! Met veel genoegen heb ik het Overijssels Havezatenpad gelopen, een lange route die van Oldenzaal tot Steenwijk door de provincie kronkelt. Ik heb er lang over gedaan, af en toe een etappe. Plus telkens de reis met OV naar het beginpunt en aan het eind van de dag weer naar huis. Het waren veel mooie dagen. Deze week loop ik mijn laatste etappe: van Oldemarkt naar Steenwijk.
Het genoegen zit voor een belangrijk deel in de afwezigheid van mensen. Dat is een verschil met de Nijmeegse vierdaagse. Ik loop in stilte en heb het landschap voor mij alleen. Ik kom over onbekende wegen, op onverwachte plekken. De route loopt langs een aantal kasteelachtige huizen, of wat daar nog van over is, de zogenaamde havezaten. Ik krijg veel natuur te zien en prachtige wolkenluchten.
Voor mij dus geen uitbundige ontvangst met bloemen aan het eind van mijn reis. Ik bereik Steenwijk in m’n eentje en het regent. Prima zo. De bloemen heb ik onderweg al veelvuldig gehad. Ze bloeiden, spontaan en onbespoten, langs de wegen die ik heb bewandeld.