Soms kan het lijken alsof je leven is verwoest. Een ravage.
In onze gespreksgroep Levensvragen gaan we dit jaar aan de slag met een boek waarin ravage op de voorpagina staat: ‘Geloof, hoop en ravage’.
Waarom zouden we dat doen? Is het niet veel prettiger om een boek te lezen waar het woord ‘liefde’ de voorkant siert?
Het leven van de hoofdpersoon, Nick Cave, was op veel momenten een ravage. Als popmuzikant had hij een ruige periode van ‘seks, drugs en rock ’n roll’. Later stortte zijn wereld in toen een zoon van hem verongelukte.
In veel opzichten is zijn leven onvergelijkbaar met mijn leven. Ik kan me niet echt identificeren met deze bijzondere kunstenaar en zijn levensgeschiedenis. Maar de titel belooft dat hij ravage weet te verbinden met geloof en hoop. Hoe zit dat? Het boek maakt me nieuwsgierig. In voorbereiding op de gespreksgroep, die later deze maand begint, ben ik al wat aan het lezen…
Het is een avontuur: in gesprek gaan over dit boek, over deze man. Wat zal het oproepen, bij mijzelf en bij anderen? Wie dit avontuur met ons wil aangaan: van harte welkom!
Jasper van der Horst