De week voor Pasen heeft vele namen: stille week, goede week, heilige week, lijdensweek. In kerken is veel te beleven en voor liefhebbers van muzikale passies is het een topweek. In vrijzinnige kringen bespeur ik minder activiteit. Hoe kan dat?
Ik vermoed dat het te maken heeft met discussies van de vorige eeuw. Vrijzinnigen voelden afstand ten opzichte wat gangbaar was in veel protestantse kerken. De klassieke leerstellingen over lijden en verzoening, dat was niet waar vrijzinnigen in geloofden. De belijdenissen en rituelen pasten niet. Vrijzinnigen konden niet zo goed uit de voeten met een maaltijd op Witte Donderdag en het lijdensverhaal op Goede Vrijdag. Dus daarom gaan we er met een boogje omheen, vermoed ik. Het is bij vrijzinnigen een stille week, wat dat betreft.
Intussen zijn we in de 21e eeuw beland. In bepaalde opzichten is heel Nederland vrijzinnig geworden. De verhalen over Jezus en het lijden worden in allerlei toonaarden verteld en bezongen, veelal in een culturele setting. Het gaat niet om wat er tweeduizend jaar geleden is gebeurd. Het gaat om wat er nú aan de hand is. Mensen die lijden en onrechtvaardig worden behandeld, dat is aan de orde van de dag. Het is een goede week om daarbij stil te staan.
Jasper van der Horst
29 maart 2024