In de voorbereiding naar Pasen tref ik een tekst van de Amerikaanse spirituele leraar Adyashanti (in het boek Resurrecting Jesus). Hij schrijft hoe interessant het verhaal van Jezus is, als je het vergelijkt met verhalen uit andere religies.
In Oosterse religies is het idee dat je als mens moet ontwaken uit de wereld van tijd en ruimte. Het patroon van karma, waarin je telkens weer lichamelijk op aarde komt, moet je proberen te doorbreken. Het doel is uiteindelijk dat je boven het aardse uitstijgt, om verlichting te bereiken en niet meer in het gewone leven terug te keren.
Het verhaal van Jezus is tegenovergesteld, aldus Adyashanti, met een omgekeerde beweging. Jezus daalt af uit de hemelse sferen om mens te worden. En als zijn leven eindigt, verschijnt Jezus nogmaals op aarde, zoals in de paasverhalen wordt verteld. Het goddelijke komt onder de mensen en blijft onder de mensen.
Welke betekenis kan dit hebben? De gedachte van Adyashanti is dat een werkelijk spiritueel leven niet gericht moet zijn op het ontstijgen van wat op aarde is. Het gaat erom hoe je leeft op aarde, hoe je hier en nu aanwezig bent. We kunnen ons laten inspireren om hier en nu goed te leven met de aarde en de mensen om ons heen. De verhalen van Jezus zijn een verbeelding van de goddelijke kracht die naar ons toekomt, die blijvend is en niet sterft.
Wat vindt u van deze paasgedachte?
Jasper van der Horst
27 maart 2023
foto: Manuel Rheinschmidt