De maand juni is een lichte maand. Dit zijn de dagen van het jaar met het meeste licht. Heerlijk! De zon geeft energie. Lichte avonden nodigen uit om niet te snel op de bank te kruipen, of in bed. Ik loop nog een ommetje. Ik hoor vogels die nog wakker zijn.
Mijn korte wandeling gaat langs vele voordeuren. Wat zou daarachter zijn? Hoe gaat het daarbinnen? Ik weet dat er mensen zijn die hun deur nauwelijks uitkomen, ook al schijnt de zon. Al zijn het de dagen met het meeste licht, het leven kan heel donker zijn.
Zou het mogelijk zijn, om een beetje licht te brengen in huizen waar het donker is? Eerlijk gezegd lukt dat niet altijd. In mijn werk kom ik in situaties waarin eigenlijk niets helpt. Dat kan zijn omdat mensen in een psychisch duistere periode zitten, zoals een depressie. Het kan ook komen door wat zich aandient in het leven, zoals een groot verdriet of gemis.
Donkere dagen horen bij het leven. Niet alles laat zich oplossen, hoe graag we dat ook willen. Een therapeut, een pil of een goed gesprek kan helpen, maar soms is verlichting ver weg.
Kun je dan helemaal niks doen? Misschien toch wel. Het kan al beginnen met accepteren dat het zo is. Het kan donker zijn in iemands leven, ook al zou je het graag anders zien.
Ik loop verder langs deuren die dicht blijven. Soms gaat er eentje open. Dan kan ik naar binnen gaan om even samen in het donker te zitten. Ik kan het licht immers niet naar binnen duwen. Het licht laat zich niet dwingen, maar wie weet komt het later alsnog, op een moment dat niemand het verwacht.
Jasper van der Horst